Tüm NBA Draftlarında takımların oyuncularda aradıkları ortak özellikler; kanat boyunun uzunluğu, savunma yapabilmeleri ve yüksek yüzde ile üçlük atabilmeleri. Bu tip oyuncular genellikle 2 metre civarında olup hem savunma yapabilen hem de yayın gerisinden iyi şut atabilen oyuncular olurlar. Bu tarz oyuncular, Lebron James, Stephen Curry, James Harden gibi oyuncular yüzünden sahip oldukları özellikler gereği de takımın rol oyuncuları tanımında kalmak zorunda kaldılar.
3&D tarzı oyuncular her geçen gün daha da değerleniyorlar çünkü Pace&Space basketbolu artık NBA’in ortak oyun dili olmuş durumda. Takımlar artık uzun ve ağır oyunculara ya da orta mesafe şutu iyi olan oyunculara yönelmiyorlar. Eğer üçlük atıp savunma yapabiliyorsan NBA’de kesinlikle iş bulursunuz.
Günümüze bakacak olursak Danny Green, Trevor Ariza, Robert Covington ve Wesley Matthews 3&D’nin prototipleridir. Söylediğimiz oyuncular tüm enerjilerini savunmaya verirken genellikle karşı takımın en iyi oyuncusunu savunma görevi de onlara verilir. Diğer görevleri ise hücumda yayın gerisinden sayı atmaktır.
Özellikle Play-off’lar da bu tarz oyuncuların değerleri daha da artıyor. NBA’de üçlük hiçbir zaman günümüzdeki kadar değerli olmadı. Fakat 80’leri uzun ve muazzam kariyere sahip oyuncuların bu özellikleri taşıdıklarını görüyoruz. 2000’ler de sayısız 3&D tarzı oyuncu olsa da, listemizdeki 5 oyuncu takımlarının başarılarındaki etkisi fazla olan oyuncular.
Michael Cooper (1979-1990)
Kariyer İstatistikleri: 8.9 sayı, 4.2 asist, 3.2 ribaund, 1.2 top çalma ve %34.0 üçlük yüzdesi
Cooper, NBA’de 3&D tarzının yaratıcısı olarak bilinir. 12 senelik kariyeri boyunca NBA’in en sert savunmacılarından biriydi. Blok yapmak veya top çalmaktan asla geri adım atmayan birisiydi. Savunmada sert olmasının meyvelerini ise 8 kere yılın savunma takımına seçilip, 86-87 sezonunda yılın savunmacısı ödülünü almasıyla aldı. Ayrıca 86-87 sezonunda %38.5 ile üçlük atmıştı.
Cooper’ın üst düzey atletizmi perimetrede blok yapabilmesine ve hücumda alley-op tehditidi oluşturmasını sağlıyordu. 80’lerde Lakers’ın 8 adamlık rotasyonun bir parçası olan Cooper, benchten gelen yaratıcı ve Magic Johnson kenarda otururken onun yerine geçebilen bir oyuncuydu. Oyunu günümüz içinde oldukça uygun. Larry Bird gibi adamlara karşı kendi kendini koruyan bir savunma manyağıydı ve şutu Showtime Lakers için lükstü. Günümüzde oynasaydı aranan takım oyuncusu olurdu.
Robert Horry (1993-2008)
Kariyer İstatistikleri: 7.0 sayı, 4.8 ribaund, 2.1 asist, 1.0 top çalma ve %34.1 üçlük yüzdesi
Robert Horry ‘Clutch’ anları ile hatırlansa da, o kariyerini belli bir çizginin üstünde devam ettiren bir oyuncuydu. Bu yüzden 7 şampiyonluk kazandı. Horry, günümüz 3&D tarzı oyuncularına kıyasla asla fazla üçlük atan bir oyuncu olmadı. Mesela, Danny Green ile karşılaştırdığımızda oldukça sönük kalır(üçlük kullanma sayısında). Ancak yayın gerisinde önemli bir silahken, sahanın diğer tarafında güvenilir bir savunmacıydı.
Horry listedki diğer oyunculara kıyasla iyi bir üçlükçü olmayabilir, kendisi 2.06 boyunda 99 kilogram ‘Stretch Four’ dediğimiz tarzda, birden fazla pozisyonu oynayıp savunabilen, 90’lar da popüler olmayan switch savunmasına uygun tipte bir oyuncuydu. Çok yönlü bir defans oyuncusuydu, pota altındaki oyuncuların arkasında durabilen ve aynı zamanda oyun kurucuları perimetrede savunabilen biriydi. Maç sonlarında baktığımızda istatistikleri pek gözümüzü kamaştırmazdı ama maç sonlarındaki basketleri -özellikle play-off maçlarında- paha biçilmez.
Bruce Bowen (1997-2009)
Kariyer İstatistikleri: 6.1 sayı, 2.8 ribaund, 1.2 asist ve %39.3 üçlük yüzdesi
Bowen tartışmasız NBA tarihinin en iyi 3&D oyuncularında biri. 3 sayılık atışları defansı kadar dominanttı. Miami’den Boston’a, Boston’dan Philadelphia’ya takaslanmalarının ardından kendine Spurs’de kalıcı bir yer edindi. Kendisi ligin en iyi üçlükçü ve defans oyuncularından biriydi. 2003 konfreans finallerinde Kobe Bryant’a karşı yaptığı savunma ile Lakers’ın 4.yüzüğü almasını engelleyen faktörlerden biriydi.
2000’lerin ortasına kadar kornerleri evi gibi benimsemişti, Ginobili ve Parker’dan gelen pasları en iyi şekilde değerlendiriyordu. 135 maçlık play-off kariyerinde %42.5 ile üçlük atmayı başardı. Aynı zamanda boyunun avantajını kullanarak rakip hücum oyunusunu kızdırmakta üstüne yoktu ve bu sayede onların ritimlerini bozmayı başarıyordu. Zaten 8 kere yılın defans takımına seçilmesinden ne kadar iyi olduğunu anlayabiliriz. Kobe Bryant karşılaştığı en sert savunmacılarından biri olarak tanımlamıştı Bruce Bowen’ı.
Raja Bell (2000-2012)
Kariyer İstatistikleri: 9.9 sayı, 2.8 ribaund, 1.7 asist ve %40.6 üçlük yüzdesi
Bell kariyerinin sonlarında iyi bir oyuncu olmasını geçtiğimiz günlerde kaybettiğimiz Jerry Sloan’a borçlu. Sloan’ın savaşma mentalitesi sayesinde oyununu bu denli geliştirdi. Özellikle oyunun savunma tarafını. Bell’in karşı takımdaki yıldızları irite etme tutkusu, onu oyuna daha çok bağlıyordu ve bunun en büyük örneği Kobe Bryant’dı.
Bell’in savunması, 3 sayılık atışları ile birlikte kariyerinin zirvesinde bir emtia yaptı. 2005-2007 yılları arasında Bell spot-up şutlarda pozisyon başına 1.204 sayı üreterek, o sezon 14.7 sayı ortalamasını tutturmuştu.
Shane Battier (2002-2014)
Kariyer İstatistikleri: 8.6 sayı, 4.2 ribaund, 1.8 asist ve %38.4 üçlük yüzdesi
Battier’in uzun ömürlü kariyeri, yüksek yüzdeli üçlük atıp sert savunma yapabilen biri için mükemmel bir örnek. Çaylak sezonunda ortalama 14.4 sayı atmasına karşın, Duke çıkışlı oyuncu kariyerinin devamında genellikle ortalama 10 sayının altında kaldı. Üçlüğü ve defansı yüzünden kariyerinin çoğunluğunda rotasyon oyuncusu oldu. Battier’in durmak bilmeyen savunma isteği onu şampiyon olan Miami için daha da değerli yapıyordu ve pota altında Lebron veya Wade’e gelen yardım savunmalarında yayın gerisinde bekleyip üçlük atması da işin cabası.
Listedeki çoğu oyuncu gibi Battier’de savunmadaki boğuşmalardan takımda kendine bir yer edindirdi. Bu da neden böyle başarılı ve uzun bir kariyere sahip olduğunu açıklıyor.
Mert Üzen
