Bir ay boyunca süren ve keyifli maçlar seyrettiğimiz Euro 2020 bitti.
Şampiyon İtalya oldu ve final maçı dahil olmak üzere turnuvaya 3’lü savunma büyük etki yaptı. Turnuvaya katılan 24 ülkeden 12 takım 3’lü savunma oynamayı tercih etti. Yazımızda bunun nedenini ve 3’lü savunmanın avantajlarını anlatmaya çalıştık, keyifli okumalar.
Turnuvalar, Dünya Kupası ve Avrupa Şampiyonası olarak baktığımızda 2 yıl arayla düzenlendiği için o geçen 2 yılda futboldaki değişimlerin toplu şekilde uygulamasını görebilmemizi sağlayan önemli yerlerin başında geliyor. Örnek vermek gerekirse, İspanya’nın turnuvalara ambargo koyduğu 2008-2012 arası turnuvalarda Barcelona’nın da çok çok iyi olduğu dönemde trend olan tiki taka denilen yüksek yüzdeli pas oyunu turnuvalarda da birçok ülke tarafından kullanılmıştı.
Bu turnuvada ise son dönemde tekrardan çok kullanılmaya başlanan 3’lü savunmanın yansımalarını gördük. Avrupa’daki büyük futbol takımları artık rakiplerine üstünlük kurmak için satranç gibi birçok yöntem deniyorlar. Düzeni ve sistemi iyi kurduklarında ise bunun karşılığını başarıyla alıyorlar.
3’lü Savunmanın Faydaları;
-En büyük avantajlarından biri kanat bekleri, hem hücumda hem defansta artı 1 kişi fazla oluyor.
-Hücumda; kanatlardan yapılan ataklarda, arka direğe açılan ortalarda yüksek oranda gol atma imkanı da doğuyor. Eğer rakip 4’lü savunma oynuyorsa adam paylaşımında arka direkten gelen diğer kanat bek, boşta gol pozisyonu bulabiliyor.
-Defansta ise yine kanat beklerinin yardımıyla 5’li savunma gibi yerleşerek rakip hücumcularına üstünlük sağlanabiliyor.
-3’lü savunmada eğer bir takım 3-4-3 dizilişini tercih ediyor ise bu ön taraftaki kanat forvetlerini de rahatlatıyor. Öndeki oyuncular arkasını güvende hissettiğinde enerjilerini hücuma daha rahat ve kaliteli harcıyorlar.
-3-5-2 dizilişinde de kanatların yanında, orta sahada da üstünlük sağlanıyor ve yine kanat bekleri sayesinde sağ ve sol kanatlar etkin kullanılıyor.
Turnuvada 3’lü oynayan takımlar;
İngiltere: K. Walker, Stones ve Maguire 3’lüsü ile oynayan İngilizler, K.Walker’ı M.City’de Guardiola’nın kullanıldığı formülle kullanarak, 3 sağ beki neden kadroya dahil ettiğini göstermiş oldu.
İtalya: Mancini’nin takımı aslında 4-3-3 oynasa da Jorginho’nun 2 stoperin arasına girmesiyle İtalya, defanstaki beklerini rahatlıkla ileri çıkartabiliyor ve 3-4-3 gibi yerleşebiliyor.
Belçika: Takımın 3’lü oynarken en etkin silahları: T.Hazard ve Meunier. T.Hazard’ın ters ayaklı olması, arka direk koşularını daha etkili kılıyor.
Fransa: 3-5-2 dizilişinde oynayan son Dünya Kupası şampiyonu, turnuvanın başından sonra sol kanat beki olarak Rabiot’u tercih etti. Bu, hem orta sahayı güçlendirdi hem de hücuma katkı sağladı.
Almanya: Chelsea‘de Tuchel’in gelmesiyle 3’lü savunmada iyi bir performans veren Rüdiger ile takımın deneyimi yüksek isimlerinden olan Hummels ile stoperi güçlü tutarak solda Atalanta ‘da iyi bir sezon geçiren Gosens, sağda ise orta sahaya devşirilmiş ama sağ bek çıkışlı ayağı iyi Kimmich kullanıldı.
Hollanda: Normalde kökenlerinde tam 4-3-3 takımı olan Hollanda, bu turnuvaya başlarken 3’lü savunmayı benimsedi ve gruplarda gösterdiği performans ile insanları şaşırttı. Ancak son 16 turunda elenmesi onları da şaşkına uğratmış olsa gerek.
Danimarka: Çok talihsiz ve üzücü bir olay ile turnuvaya başlayan Danimarka, aslında Eriksen merkezli bir oyun oynuyordu. Ancak onun bu üzücü hastalığı sonrası bir sistem değişikliğine gittiler ve 3-4-3 dizilişini benimsediler. Dirençli, sağlam duran bir takım olmaları, onları yarı finale kadar getirdi.
Bu takımlar dışında 3’lü oynayarak turnuvayı geçiren takımlar ise; Polonya, Macaristan, İsviçre, Avusturya ve İskoçya oldu. Böyle denemelerin yapıldığı ve cesur tercihler yapılan bir turnuvada bizim Milli takımımızın bu kadar etkisiz kalması da bizi üzen bir diğer taraf. Bakalım dünya futbolu ileride ne tür değişimler gösterecek…
Doğukan Önal
