Turnuvanın kapanışını yaptığımız final maçına gelene kadar hem İtalya hem de İngiltere çok güçlü oyunlar inşa ederek buraya ulaştı. İtalya’nın son başarılı olduğu 2006 Dünya Kupası ve 2012 Avrupa Şampiyonası’na göre oyun planı daha farklı oldu bu turnuvada. Grup maçlarında topa çok daha agresif şekilde sahip olarak oyuna hükmetmeye çalışan Mancini’nin takımı, eleme aşamalarına geldikten sonra bunu daha dengeli hale getirdi. Hücumda büyük rol oynayan Spinazzola’nın kaybı, yarı final maçında İtalya’yı olumsuz etkilese de penaltılarla finale çıkmayı başardı. İngiltere ise daha kompakt ve savunma ağırlıklı bir oyunla bu noktaya geldi. Turnuvada finale gelene kadar sadece 1 gol yemeleri ve bunun da frikikten olması ne kadar güçlü bir savunma takımı olduklarını gösteriyor. Oyun planlarını net bir şekilde oturtmuş ve zıt planlara sahip bu iki takımın final maçında ne gibi detayları öne çıkartacaklarını görmek maç öncesinde heyecan veriyordu.
İlk Yarı
İtalya beklenen 11’iyle maça başlarken, İngiltere ise 3’lü savunma tercihiyle maça başladı. Walker’ın sağ stoper olduğu, Trippier ve Shaw’un kanat bek başladığı düzende Rice ve Phillips’in performansları belirleyici olacaktı rakibi karşılarken. Maça iki takım da baskıyla başladı. İtalya’nın önde baskısında Maguire’in basit hatasıyla daha ilk dakikalarda korner kazandı İtalya. Bu kornerin dönüşünde sol çizgide baskıdan topu Harry Kane ile buluşturan Shaw, hızlı hücumu başlatan isim oldu. Kane sağ çizgiye açtı oyunu, Trippier’in ortasında gol vuruşunu yapan yine Luke Shaw oldu ve maçın başında İngiltere’yi 1-0 öne geçirdi. Bu dakikadan sonra oyun tamamen İngiltere’nin kontrolünde geçti. Maç öncesinde Jorginho’ya pres uygulaması beklenen Southgate, bunun tam tersini yaptı. Jorginho’ya baskı yapmak yerine o topu aldığında etrafındaki pas açılarını kapatması İtalya’nın geriden oyun başlatmasına engel oldu. Jorginho topu ayağından çıkarttığında ise Phillips’in net bir şekilde Verratti ile birebir oynaması İtalya’nın hücumda hiçbir varlık gösterememesine sebep oldu. İngiltere hücumda ise Kane’nin sürekli derine gelerek bağlantı oyununa katkısıyla İtalya’nın yaptığı baskıdan çıkabildi. Üçlü savunmayla oynamanın da bu baskıyı kırmakta büyük etkisi vardı. Topun bulunduğu her alanda daha fazla kişiyle orada bulunan İngiltere, kolay top kaybı yapmadı. Üçüncü bölgede top kaptırdığında direkt baskıya başlayan fakat topu kazanamaması halinde çok çabuk şekilde ikinci bölgede alanı kapatan İngiltere, ilk yarıyı domine etti. İngiltere ilk yarıda hücumdayken Sterling ve Mount’un içeri girmesiyle daralan İtalya beklerinin boşalttığı alanları Shaw ve Trippier ile kullanmaya çalıştı. İlk yarıda maçın parlayan isimleri Rice, Phillips ve Kane oldu.
İkinci Yarı
İkinci yarıya İtalya daha agresif ve tempolu başladı. Topu daha hızlı ve etkili çeviren İtalya, rakip yarı sahaya daha rahat yerleşmeye başladı. 53. dakikada Barella ve Immobile yerine Cristante ile Berardi’yi oyuna sürdü Mancini. Berardi oyuna girdikten sonra daha hareketli bir ön üçlüye sahip olan İtalya, Chiesa ve Insigne’nin sürekli yer değiştirmesiyle İngiltere savunmasının dengesini bozmaya başladı. İngiltere, orta sahada yorgunluğunda etkisiyle oyunun kontrolünü İtalya’ya kaybetti. Chiesa’nın sol taraftan yaptığı ortayla korner kazanan İtalya, 67. dakikada bu kornerde Bonucci ile beraberliği yakaladı. İtalya’nın hücumda hem daha hareketli hem de sahaya daha geniş yayılmasına iki orta saha ile cevap veremedi İngiltere. Southgate, 70’de Trippier yerine Saka’yı oyuna alarak 4-3-3’e döndü. Bundan 3 dakika sonra orta sahada çok efor sarfeden Rice yerine Henderson’ı da oyuna soktu Southgate. Bu değişikliklerle oyunun temposunu biraz daha düşürdü İngiltere ve boşluk vermemek için daha geriye yaslanmaya başladı. İtalya, önde baskı yaparak oyunun kontrolünün tekrardan İngiltere’ye geçmesini engelledi. İtalya topa daha yüksek oranda sahip olsa da üretken olamadı ve 90 dakika 1-1 sonuçlandı.
Uzatmalar ve Penaltılar
Uzatmalara geçtiğimizde iki takımın da yorgunlukları belli olmaya başladı. İtalya’da Insigne yerine Belotti, Verratti yerine Locatelli oyuna dahil oldu. İngiltere’de ise Mount yerini Grealish’e bıraktı. İtalya bu bölümde topa sahip olsa da yorgunlukların etkisiyle daha çok etkisiz bölgelerde pas yaptı. İki takımda da turnuvanın bütün yorgunlukları bu bölümde ortaya çıktı. Uzatmaların iki devresinde de oyunun çok durduğu, sık sık faullerin olduğu bölümler izledik. İki takımda pozisyon bulmakta zorlandı ve 120 dakika 1-1 sonuçlandı. Penaltılar için hem Southgate hem de Mancini uzatmaların sonunda oyuncu değişiklikleri yaptı. İngiltere’de Rashford ve Sancho oyuna girerken, İtalya’da Florenzi son anlarda penaltılar için oyuna dahil oldu. Penaltılar için oyuna giren Rashford ve Sancho’dan sonra Saka da kullandığı penaltıyı kaçırınca kazanan İtalya oldu.
İki farklı oyun yapısına sahip bu iki takımdan, beklenene göre daha zevkli bir final izledik. İlk yarıda İngiltere’nin oyuna hükmetmesi, ikinci yarıda İtalya’nın oyunu tersine çevirmesi, penaltılar için oyuna giren oyuncuların penaltı kaçırmasıyla Wembley’de zevkli bir final izledik. Evinde kaybettiği bir finalden sonra Southgate’e sert eleştiriler olabilir tercih ettiği oyunla bağlantılı olarak. Mancini ise güçlü orta sahasının üzerine kurduğu takımıyla beklenenin de üzerine çıkarak şampiyonluk sevinci yaşadı.
Furkan Karasu
